thuiszitter weer met plezier naar school.

thuiszitter weer met plezier naar school.

thuiszitter weer met plezier naar school.

Door Roberto Raalte.

Op een dag kwam Samuel* letterlijk zijn bed niet meer uit. Ouders, school en ook de leerplichtambtenaar wisten niet meer hoe ze hem in beweging konden krijgen. Wat hij nodig had, was iemand die aandacht voor hem had in de klas. Afgelopen jaar mocht ik met hem optrekken.

 

maak kennis met Samuel.

Samuel is een leuke jongen van 13 jaar oud. Hij houdt wel van buiten spelen en gamen, maar niet van naar school gaan. Het lukte hem ook niet. Hij heeft autisme en vindt het lastig omgaan met alle triggers in het klaslokaal. Kinderen die aandacht trekken, docenten die aandacht moeten verdelen. Of als dingen simpelweg niet lukken. Hierdoor ontplofte hij. Jarenlang werd hij met dit soort dingen gepest op de basisschool.

Vorig jaar ging hij naar de brugklas van het speciaal onderwijs. Maar nu had hij er geen zin meer in. Wat is het nut? Docenten probeerden hem te activeren, maar op een gegeven moment haalde hij zijn boeken niet meer uit de tas. Naar school gaan, was geen optie meer. Ouders, school en ook de leerplichtambtenaar kregen hem niet gemotiveerd.

terug de schoolbanken in.

In april mocht ik langskomen om kennis te maken. Hij ging al een aantal maanden niet meer naar school. Samen maakten we een mini-plan. We zouden starten met twee dagen in de week voor twee uur naar school. Ik zou hem opwachten bij de ingang en de naast hem zitten. Zo kon ik er direct voor hem zijn. Het effect was dat hij zich direct serieus genomen voelde. Dat gaf een gevoel van veiligheid.

Het voelde voor iedereen in het begin onwennig dat ik naast Samuel in de klas zat. Docenten voelden zich bekeken. Leerlingen vonden het raar. Wat doet deze volwassen man in de brugklas? Tegelijk gaf me dit de kans om een relatie op te bouwen.

leren omgaan met een schoolsysteem.

Samuel leerde omgaan met het schoolsysteem. Doordat ik naast hem zat, kon ik hem dingen uitleggen of ingrijpen wanneer het nodig was. Met de docenten konden we zijn grenzen opzoeken, zodat zowel hij als de docenten ontdekten hoe we met hem om konden gaan. Langzaamaan gingen we steeds vaker en langer naar school.

Een week voor de school begon, hebben we iets leuks gedaan. We keken in de bioscoop naar de laatste Fast & Furious-film en haalden een ijsje. Na de zomer gingen we proberen om de volle week naar school te gaan.

Als we nu naar Samuel kijken, dan zit hij vrolijk in de klas. Doordat hij voor de zomer vaker op school was, begon hij ook een plek te krijgen in de groep. Hij doet mee, maakt grapjes en mensen begrijpen hem. Hij gaat met plezier naar school. Twee keer per week maakt hij toetsen, waar hij veel angst voor had, en hij heeft bijna altijd voldoendes. Voor Engels had hij zelfs een 9 gehaald!

met plezier terug naar school.

Afgelopen jaar heb ik enorme groei gezien in Samuel. Het geheim? Er een tijd lang helemaal voor hem zijn. Echte aandacht in de klas.

Wil je meer weten? Neem contact op!

*Samuel is niet zijn echte naam. In verband met privacy maken we gebruik van stockfoto’s. (bron: unsplash)

bel mij terug.

    We nemen zo snel mogelijk contact met je op!

    contact opnemen.

    088-9390300 contact@zijn.nl

    veel gestelde vragen zijn

    wat doe je nu?

    Momenteel ben ik bezig met het afbouwen van mijn aanwezigheid. Met school kijken we nu wat hij nodig heeft, zodat hij op een normale manier kan meedraaien in het schoolsysteem. Bij sommige vakken kan ik nu helemaal weg blijven.

    hoe zit het met samenwerkingspartners?

    In dit proces heeft ZIJN. samengewerkt met diverse partners, waaronder het samenwerkingsverband. Scholen in Nederland zijn aangesloten bij een samenwerkingsverband (swv), met als doel het bieden van passend onderwijs.

    hoe was het voor docenten?

    In het begin was het erg wennen voor de docenten dat ik de hele dag met een klas optrok. Na een tijdje merkten zij het effect. Niet alleen voor Samuel, maar voor de hele klas. Docenten krijgen een lesuur van tieners mee, terwijl ik de hele dag hen optrek. Docenten konden met mij sparren over hoe zij om konden gaan met andere kinderen. Een mooie bijvangst. Volgens mij is het voor meer scholen toegevoegde waarde om een pedagoog met een ‘lastige’ klas mee te laten draaien.

    wat doet dit met je houding richting leraren?

    Ik heb enorm veel respect gekregen voor leraren. Ik merk dat ik het beroep onbewust onderschat had. Ze zijn veel meer dan leraren: ze zijn voorbeeldfiguren, zorgen voor de ontwikkeling op allerlei leefgebieden. Boven alles zorgen ze voor veiligheid.